Bruisend Noordwijk houdt rechter aan het werk: nu De Moor versus Arbouw

Dit bericht is later gerectificeerd, zie dit bericht.

NOORDWIJK – In zijn jonge bestaan laat de lokale partij Bruisend Noordwijk vooral Den Haag bruisen, met name de rechtbank daar. De aangiftes en kort gedingen in de kwestie ‘Bruisend Noordwijk versus oprichter De Moor’ zijn niet op één hand te tellen. Nu daagt Jaap de Moor zijn partijbestuur voor de rechter, met voorop de nummer twee van de partij: Jeroen Arbouw. De Moor probeert onder een dwangsom van duizenden euro’s uit te komen, die hij van de rechter moet betalen en waarvoor Arbouw beslag heeft laten leggen op zijn bankrekeningen.

De Moor heeft op eigen houtje zaken gedaan en komt daar bij ‘zijn’ lokale politieke partij dus niet mee weg. Hoeveel leden Bruisend Noordwijk (BN) heeft en hoeveel geld er in de kas is weet alleen De Moor; het partijbestuur kreeg daar geen duidelijkheid over. Kritische interne vragen wimpelt hij af, documenten geeft hij niet, aangiftes wegens smaad maar al teveel.

Om van het gezeur af te zijn wilde De Moor deze zomer Bruisend Noordwijk weer opheffen. Maar de rechter bevestigde nog maar eens: het partijbestuur en uiteindelijk de leden beslissen daarover. Om de rechter buiten te deur te houden dreigde hij zijn uitdager Arbouw met een aangifte wegens smaad. Het kort geding ging door, De Moor verloor.

Hij moet van de rechter snel, op straffe van meerdere dwangsommen, het bestuur een aantal zaken geven. Dan gaat het om bijvoorbeeld de hele ledenadministratie en alle bankafschriften. Daarnaast moet hij volgens de regels een nieuwe ledenvergadering uitschrijven. Dat is niet gebeurd.

De Moor richtte BN eind 2020 zelf op, nadat hij met behoud van zetel uit de fractie van NZLokaal stapte. Als oprichter, (enig) raadslid en partijvoorzitter is hij geen eigen baas, en daarin heeft hij zich verslikt. Als je een partij opricht om in de raad te blijven moet je je houden aan het verenigingsrecht. Dat betekent dat je leden nodig hebt, een bestuur, statuten, noem maar op. Tenzij je het voorbeeld van de PVV volgt, die na inschrijving van het eerste lid, ene Wilders, direct een ledenstop heeft ingevoerd.

Maar het enige waarmee De Moor ‘op tijd’ is, is het leeghalen van zijn rekening, waardoor de deurwaarder tot nu toe achter het net heeft gevist. De Moor zou nu al meer dan 10.000 euro aan dwangsommen moeten betalen. Daarom heeft het bestuur beslag laten leggen op De Moors bankrekening. Om daar onderuit te komen heeft De Moor zelf opnieuw een kort geding aangespannen. Die dient woensdag voor de rechtbank in Den Haag.

Buiten iedereen om wilde De Moor zich sowieso aansluiten bij de Partij voor de Inwoners (PvdI), de andere nieuwkomer en grote winnaar van de gemeenteraadsverkiezingen. Hij bleek daar al ruim voor de verkiezingen voor te zijn benaderd zonder dat de rest van zijn eigen partij en partijbestuur daarvan op de hoogte waren. Volgens de PvdI zag De Moor daar zelf toen vanaf omdat hij met zijn eigen, nieuwe partij Bruisend Noordwijk dacht meer zetels te halen. Toen dat tot één zetel beperkt bleef kwam hij daar op terug.

De PvdI stelde wel als voorwaarde dat De Moor afzag van een aangifte wegens smaad tegen een collega-politicus van weer een derde partij, Lijst Salman. Uit emails die in de gemeenteraad rondgaan en die ons zijn voorgelezen blijkt dat De Moor bereid was van die aangifte wegens smaad af te zien. Het is mailverkeer tussen De Moor en het PvdI-bestuur van enkele dagen na de verkiezingen, nog voordat de coalitiebesprekingen waren begonnen. De PvdI ontkent dat er zo’n afspraak was, laat staan dat er mails over zijn gewisseld. De Moor deed overigens ook zelf dat aanbod tijdens een gesprek met de informateur, blijkt uit zijn eigen opnames van dat gesprek.

De Moor is dan net gekozen als enig raadslid van Bruisend Noordwijk. De bedoeling is dat nieuwkomer PvdI met vier eigen zetels, opgeteld met De Moor en twee vrienden van de Lijst Salman het grootste blok is en het voortouw kan nemen bij de coalitiebesprekingen. Maar de aanklacht wegens smaad die De Moor had ingediend kwam het coalitieblok rond de PvdI klaarblijkelijk slecht uit, vertellen bronnen ons.

Het blijkt dat de coalitie ook probeerde om de fractie van PUUR mee te krijgen, aartsvijand van de Noordwijkse vastgoedlobby en de PvdI. De toenmalig fractievoorzitter Toon van Tol had daar wel oren naar en daar zelfs al gesprekken over gevoerd. Dat buiten medeweten van fractie, bestuur en achterban.Van Tol was bereid in de gemeenteraad mee te stemmen met de zogeheten ‘Waterscheidingsmotie’, die de strijdbijl moest begraven over het langlopende conflict rond de gemeentelijke politiek om vastgoedzaken, terwijl juist PUUR altijd de partij was die eraan vasthield om de onderste steen boven te krijgen.

Boze, anonieme tongen beweren dat Van Tol ver wilde gaan door het lonkend, goedbetaald wethouderschap, als hij met drie zetels aan de coalitie zou deelnemen. Helaas voor hem stond hij alleen; zijn partij bleef tegen de waterscheiding, zodat deelname uitbleef, Toon niet meer op vergaderingen verscheen, een half jaar na de verkiezingen uit PUUR stapte en als MET LEF verder ging.

Deze gang van zaken, vooral de onderonsjes en onderhandelingen vlak na de verkiezingen zet kwaad bloed bij de overige delen van PUUR en Bruisend Noordwijk. Die gesprekken voordat de informateur was benoemd al gevoerd. ‘De vraag borrelt dan op of de coalitieonderhandelingen daarna geen ‘wassen neus’ zijn geweest’, laat Jeroen Arbouw van Bruisend Noordwijk desgevraagd weten, ‘en of de andere partijen bij voorbaat nooit enige kans hebben gehad om tot een coalitie te komen. Dat zou dan ernstig kunnen zijn. Mogelijk zelfs (…) ondermijning van het democratisch proces. En als (…) zou blijken dat het inderdaad al aan de orde was voor de verkiezingen? Is er dan geen sprake van kiezersbedrog?’

Die lezing wordt gedeeld in kringen van PUUR. Maar de Partij voor de Inwoners (PvdI) reageert verbaasd: ‘Na de verkiezingen vinden per definitie altijd en overal onderonsjes en onderhandelingen plaats. Wat normaal is wordt (…) hier als heel bijzonder en kwalijk voorgesteld. Het is overigens heel vreemd dat (…) het enig bewijsbare onderonsje voordat de informateur was benoemd niet concreet [wordt] benoemd: het onderonsje tussen de drie progressieve partijen die onafhankelijk de verkiezingen zijn ingegaan en direct na de verkiezingen al bij de eerste openbare informatieronde meedeelden dat zij beoogden als gezamenlijke fractie te gaan opereren om alsnog een greep te doen naar de (college)macht: GroenLinks, PvdA en D66.’

Achtergrond van de hele kwestie tussen De Moor en zijn eigen bestuur van Bruisend Noordwijk is een intern onderzoek na een klacht van een partijlid tegen De Moor wegens ‘wanbestuur’. Wat dat precies is, wil het bestuur vanwege het onderzoek niet zeggen, maar daarmee kwam wel de narigheid los. Zo heeft het bestuur De Moor gevraagd om de ledenadministratie en boekhouding. De Moor heeft nog steeds niet goed kunnen verantwoorden wie de dure verkiezingscampagne en de website heeft betaald. Hij zegt dat uit eigen zak te hebben gedaan, maar de bewijzen daarvoor, zoals bankafschriften, zegt hij nog steeds niet te kunnen geven.

In september moest De Moor in kort geding van de rechter rectificeren dat een aantal opgestapte bestuursleden nog steeds in het bestuur zaten en aan zijn kant stonden. Deze waren daar niet van gediend. De Moor rectificeerde dat op de website van Bruisend Noordwijk. Daarna stond De Moor voor de rechter in het geding van Arbouw. En moest daar toegeven dat Arbouw op dat moment ook nog steeds lid van het bestuur was.

DISCLAIMER: Dit artikel is tot stand gekomen na gesprekken met meerdere bronnen die anoniem wensen te blijven, en inzage van mails en opnames. Betrokkenen zijn in de gelegenheid gesteld om te reageren. Voor zover zij daarvan gebruik hebben gemaakt is dat verwerkt in het artikel. De Partij voor de Inwoners heeft afstand genomen van een aantal beweringen in een eerdere versie van dit artikel, die daarop zijn verwijderd. Wanneer u wilt reageren of iets anders onder onze aandacht wilt brengen: mail naar [email protected]

Dit is een artikel van mediapartner Omroep West.