
Ik zal maar met de deur in huis vallen: dit is mijn laatste column, want ik ben overspannen. Sinds vorige week zit ik thuis. Ik hoopte dat het me nooit zou overkomen. Ik zie mezelf als een ras-optimist met een onuitputtelijke voorraad energie. Met de finish in zicht ben ik toch uitgevallen. Dat gevoel overheerst. Natuurlijk wist ik zelf ook dat ik niet gezond bezig was. Vijf jaar geleden zijn we omroep van de Bollenstreek geworden en dat betekende met bijna hetzelfde aantal mensen en dezelfde begroting vijf in plaats van twee gemeentes als werkgebied. Toen kon het al niet en nu nog steeds niet. Een omroep moet een politiek programma hebben. Twee gemeentes betaalden er zelfs voor. Ard begon het op tv. Monteren deed ik een jaar lang elk weekend en doorrrrrrrr. Door een per ongeluk aangewaaide vrijwilliger werd dat technisch opgelost. O, de betaalde sportredacteur in het weekend wegbezuinigd? Ard schrijft voortaan wel de sportberichten op zaterdag en zondag en doorrrrrrrrr. ’s Nachts een fik, Ard heeft altijd piketdienst en doorrrr Geen vrijwilliger beschikbaar voor die belangrijke klus, Ard springt in het gat en doorrrrr. Slechts enkele voorbeelden. De gemeenteraadsverkiezingen komen er aan. Wie moet dat als extra klus op zich nemen? Ard uiteraard en doorrrrrrr. Nee, dit keer niet. Als journalist verheugde ik me altijd op de verkiezingen, nu niet. De verzuring sloeg toe: al die politieke partijen die plotseling overal op pleintjes en markten open staan voor de mening van de burger. Het ene na het andere filmpje met prachtige beloftes. En na de verkiezingen is politiek gewoon weer een gezelschapsspel voor een beperkt aantal deelnemers. En de lokale journalistiek als waakhond van de democratie? Die discussie duurt al zo lang waardoor waakhonden het loodje leggen. Voorbeelden van zelfbeklag, verzuring of misschien is het gewoon waar? En wat bedoel ik met: met de finish in zicht ben ik toch uitgevallen? Prachtige banen die me op het lijf zijn geschreven, kwamen voorbij. Ik liet ze passeren. Waarom: ik geloof heilig in de lokale omroep, maar dan wel op een gezonde manier. Die gezonde manier staat in een toekomstplan waarover de 5 gemeentes voor 1 juli gaan beslissen. Bij een negatieve beslissing zou er niets veranderen en zou ik alle reden hebben om na 1 juli te vertrekken. Dan had ik mijn stinkende best gedaan en met een extreme inspanning alles geprobeerd er uit te halen. Nu is dat een open vraag geworden. Ik heb geen idee wat me nu te wachten staat. Helpt u de omroep waar u kan en heb begrip als er ergens gaten vallen.
Beste Ard. Je ziet het maar weer. Het overkomt de besten. Sterkte en neem je tijd om te herstellen. Voor alle duidelijkheid. Gemeente Noordwijk draagt BO een warm hart toe. Met jou zetten we ons in voor goede lokale verslaggeving. Dat verdienen Noordwijk en de Duin en BO llenstreek – groet Ton van Heemst, communicatieadviseur Noordwijk
Ard,
als trouw luisteraar wens ik je sterkte en een spoedig herstel!
Ruud van Schie
Wat een moedige en eerlijke column, Ard.
Zorg in de eerste plaats voor jezelf en je gezin. Hopelijk lukt het anderen om het schip voorlopig drijvend te houden? Ik ben wel benieuwd naar dat toekomstplan van BO: waar is dat te vinden?
Hartelijke groet,
Marca Bultink
Dat is niet zo mooi Ard. Luisteren naar het lichaam is moeilijk, ik ken het ook! Je kunt nu niet anders als nee zeggen, en dat was altijd heel moeilijk. Sterkte met het herstel. Het zal en mag ook best wat tijd kosten! Groet!
Ard, denk toch eerst eens aan jezelf in deze situatie! Ik wens je rust toe! Kom eens heerlijk tot jezelf. Dan maar geen omroep. Jij bent het belangrijkste. Liefs, Cora
Ard, open een eerlijk verhaal, maar nu is het dus even tijd om eerlijk naar jezelf te zijn! Ik wens je rust en hoop dat je positieve blik weer langzaam en op een gezonde manier terug komt. Lieve groet, Natasja
Beste Ard.
Ik las je bericht en weet als geen ander hoe het is om de strijd te moeten opgeven. Neem je rust, de tijd en denk maar vooral lekker aan jezelf!
Sterkte l
Tessa Moedertje Groen
Ik herken wat je schrijft. Na 2 keer buren-out weet ik een beetje waar het over gaat.
Neem er de tijd voor en zoek rust, maar vooral verander iets in je patroon.
Want : “ Als je doet wat je deed, krijg je wat je had. “.
Succes.
Ard dat is toch even schrikken. Ik hoop dat je het zelf niet onderschat, voorlopig volop tijd neemt en je gezondheid als prioriteit wil zien. Want geloof me, er is ook een leven zonder de regionale omroep BO.
Hey Ard, daar sta ik van te kijken, maar jij zelf nog meer denk ik. En dan heb je ook nog naam gemaakt in Noordwijkerhout met tonnenprossen ????. Neem lekker afstand en geniet van je gezin! Sterkte man! Komt goed!
Jezus Ard! Dit Komt toch als donderslag bij heldere hemel. Vanaf nu is de tijd je vriend. Koesteren hoor. Neem alle tijd die nodig is. En wat een mooie en eerlijke column is dit.
Hallo Ard,
Schrikken zeg, maar al die ballen die je hoog trachtte te houden waren er een paar teveel helaas, zal zeker je leuke columns missen . Wens je een goed herstel toe
Groetjes Trudy Koelewijn
Veel sterkte Ard, ik begrijp je volledig. Iedereen denkt maar dat alles vanzelf gaat totdat je mensen aanspreekt op hun verantwoordelijkheid. Dan heeft iedereen het plotseling druk, geen tijd, geen oppas en noem maar op. Ik kan er over mee praten. Laat je gezondheid voor alles gaan, ook daar kan ik over mee praten!
Ard is BO. BO is Ard.
Ard is het beu.
Het is goed om de organisatie door te lichten.
Ard, word jezelf
Veel sterkte Ad. Denk aan jezelf. Gezondheid boven alles.