Lisse – Wie er langsrijdt, kan het bijna niet ontgaan. Het sprookjeshuis aan de Akervoorderlaan is al jaren een begrip in Lisse. Maar wie zit erachter? En waarom al die tierelantijntjes? We kloppen aan bij eigenaar Harry Droogh.
Wie woont er?
De 78-jarige Harry Droogh. Geboren en getogen in Lisse en een man met gouden handen. Harry kwam ter wereld als zoon van een veeboer en wist al snel één ding zeker: ik word geen boer. Hij werd timmerman en werkte jarenlang bij verschillende aannemers. Stilzitten kan Harry niet, dus in de avonduren en na zijn pensioen kluste hij altijd bij.
En de liefde?
Zo’n 25 jaar geleden scheidde Harry van de vrouw met wie hij vier kinderen en ook aardig wat kleinkinderen heeft. Inmiddels heeft hij al heel wat jaren een vriendin van 80 die hij alleen in de weekenden ziet. ‘Dit is haar’, zegt hij en laat een foto zien van een zongebruinde vrouw op het strand.
‘Het is een knappe vrouw, daar kom ik voor uit. Ik wil geen dikke vrouw. Ik heb haar via een contactadvertentie in De Telegraaf leren kennen. Toen ik haar zag, dacht ik: die moet ik aanhouden. Ik heb nooit vlinders in mijn buik gehad, maar dat vind ik niet erg. Als je maar tevreden bent.’
Hoe is het huis een sprookjeshuis geworden?
Harry kocht het pand in 1965. Het was toen nog een simpele houten keet, die ooit bedoeld was als noodwoning. Al snel begon Harry in de avonduren met uitbouwen. ‘Ik ben een paar keer voor het gerecht geweest. Ik had nooit vergunningen en dan kreeg ik de gemeente op mijn kop. Maar in die tijd kon je nog met de gemeente praten. Een ambtenaar moet je op een voetstuk zetten, dan krijg je wat. Ik zei altijd: “Ik ben maar een gewoon timmermannetje, wat weet ik nou?” Uiteindelijk mocht ik alles laten staan.’
Toen de noodzakelijke uitbouw was gedaan, had Harry tijd om sfeer in het huis aan te brengen. Er kwamen beelden, schilderingen, cowboys, tierelantijntjes, en sprookjesachtige muziek. ‘Elk uurtje dat ik vrij had, ben ik ermee bezig geweest. Gewoon uit fantasie. Elke keer een beetje, het is nooit af.’
Waar komt die liefde voor dat sprookjesachtige vandaan?
‘Dat zit in je. Het is moeilijk uit te leggen. Je kunt niet zeggen waar het vandaan komt. Het is liefhebberij.’
Harry heeft daarnaast ook een grote liefde voor telefoons. In zijn huis heeft hij een verzameling van ongeveer 500 stuks. Waar dat vandaan komt?
‘Eerst verzamelde ik postzegels, maar die waren niks meer waard en stonden in de weg. Toen kwam er een keer een gozer langs die een koperen telefoon aan me wilde verkopen. Ik dacht: wat moet ik met dat stomme ding? Maar ik ben erover gaan nadenken en heb hem toch gekocht. Toen is het begonnen.’
Wat gaat er met het huis gebeuren?
Voorlopig is Harry nog niet van plan om weg te gaan en blijft hij bezig met finetunen. ‘Ze moeten me er echt uit dragen.’ Maar als het zover is, dan wil zijn zoon het huis overnemen. ‘Ik hoop zeker tot mijn negentigste door te kunnen gaan. Ik zeg altijd: “Wat is dat: pensioen?” Ik moet kunnen rommelen.’
