TV: Noordwijkerhoutse patatbakkers delen gratis friet uit aan ziekenhuispersoneel

Noordwijkerhout – Zorgpersoneel van het LUMC in Leiden kreeg woensdag een lekker steuntje in de rug. Noordwijkerhoutse patatbakkers deelden gratis friet uit om ze tijdens deze drukke coronatijd een hart onder de riem te steken. ‘Zodat ze de waardering voelen die ze zo hard verdienen’, zegt patatbakker Olaf van Diemen. 

Dertig patatbakjes met mayonaise staan op de toonbank van de frietkar; klaar om gevuld te worden. De vrienden van patatzaak Hoogies hebben hun kar op een laad- en losplek naast het LUMC geïnstalleerd en zijn druk bezig met patat bakken. 

‘We hebben het niet zo druk op het moment, dus we dachten: wat kunnen we deze dagen doen om mensen te helpen? En wie hebben dan de hulp het meest nodig? We dachten gelijk aan het zorgpersoneel en de ziekenhuizen’, zegt Olaf terwijl hij zout door de frietjes schudt.

‘Topinitiatief’

Joost Bekkers werkt op de intensive care-afdeling bij het LUMC, hij haalt de friet op en brengt het naar binnen, waar zijn collega’s pauze houden. ‘We zijn druk bezig om alles in orde te maken voor de periode die gaat komen. Een van mijn vrienden stuurde een appje of we behoefte hadden aan een lekker patatje in de pauze. Dat slaan we natuurlijk niet af. Ik vind het echt een topinitiatief.’

De patat is meer dan welkom, zegt Joost. ‘Al het personeel kan wel een steuntje in de rug gebruiken. Onze snackhoek is helaas dicht, dus het is ontzettend fijn dat die gasten ons komen voorzien van een lekker frietje.’

Geen stress

Ondertussen zijn Olaf en zijn collega’s bezig met de vierde ronde patat. ‘Ze eten allemaal in shifts, dus we voelen geen stress of druk’, lacht hij. ‘We hebben nu al iets van honderd porties meegegeven. Uiteindelijk bakken we er tweehonderd of meer. Op is op.’ 

Hij is blij dat hij wat kan doen nu het door de coronacrisis een stuk rustiger is met werk. ‘We willen niet stilzitten de komende tijd. Daarom doen we nu ook wat voor het zorgpersoneel van het LUMC. Misschien dat ze overwerkt aan het raken zijn, zo hopen we ze wat vrolijker te maken.’