Voorhout – Iedere maandag na Driekoningen is het vaste prik. De leden van Schuttersvereniging St. Hubertus in Voorhout komen op Koppermaandag samen om op houten vogels te schieten. En dat al honderd jaar lang. De juiste tactiek? ‘Nuchter blijven en goed opletten.’
Het is een koude maandagochtend in januari. De kantine van de biljartvereniging in Voorhout stroomt vol. Dit keer niet met biljarters, maar met schutters. Buiten hangen twee houten vogels in een paal te wachten om doorzeefd te worden.
De Teylingse burgemeester Carla Breuer lost het eerste schot. Ze is de enige vrouw die vandaag mag schieten. De schuttersvereniging is een mannenbolwerk. ‘Het is een hele eer om beschermvrouw te zijn, met name vanwege dat “vrouw”. Ik mag als vrouw toetreden in een club van vijftig mannen’, zegt ze. ‘Ik ga weleens met hen de discussie aan over het toelaten van vrouwen bij de schietvereniging. Omdat ik vandaag toevallig twee keer raak schoot, werd net al gezegd dat ze het misschien toch moeten overwegen om vrouwen toe te laten’, zegt ze met een lach.
‘Traditie waarbij we een hoop lol hebben’
Honderd jaar geleden, in 1920, werd de vereniging opgericht. Een mijlpaal, zegt de Schutterskoning van vorig jaar, Matthijs Ribberink. ‘Toen was het nog een vogelschuttersvereniging. Nu is het vooral een traditie waarbij we bij elkaar komen en een hoop lol hebben.’
Of hij niet liever op een echte vogel zou schieten? ‘Dit is ook leuk en lastig. Hij beweegt nogal eens door de wind. En het gaat vooral om de hilariteit eromheen.’
Ieder onderdeel van de houten vogel is een bepaalde hoeveelheid punten waard. De vleugels, kop en romp: knal je ze eraf, dan verdien je punten. Degene die aan het eind van de dag de meeste punten heeft, mag zich een jaar lang Schutterskoning noemen. Dit jaar ging de eer naar Ferry van der Vugt.
‘Deze dag is ons bestaan’
Waar de traditie en naam oorspronkelijk vandaan komen, lijkt niemand van de club precies te weten. ‘Koppermaandag komt voort uit een traditie van kopperslagers, de koperslagers, maar de exacte betekenis weet ik ook niet precies’, zegt vicevoorzitter Eduard Ribberink.
‘Het is in 1920 begonnen en toen is er een leuke dag van gemaakt. Deze dag is erg belangrijk voor onze vereniging, het is ons bestaan.’ Het is de enige dag in het jaar dat de leden buiten mogen schieten met echte kogels. De rest van het jaar komen de mannen bijeen op een binnenlocatie en schieten ze met een luchtbuks.
‘Ik zet een familietraditie voort’
Cok van Steijn is al jaren lid van de schuttersvereniging. Hij kwam erbij na zijn vaders overlijden. ‘Mijn vader was er altijd zo enthousiast over, toen hij overleed, dacht ik: ik zet een familietraditie voort.’
Zijn voorbereidingen voor Koppermaandag beginnen de avond ervoor al. ‘Zuinig aan met de drank en op tijd naar bed’, lacht hij. ‘En dan ‘s morgens uitgebreid in bad, eerst even zen. Vervolgens goed ontbijten en dan op de fiets rustig geconcentreerd hier naartoe.’
‘Rivaliteit en gezelligheid’
Ondertussen wordt er flink geknald aan de Sportlaan. ‘De rivaliteit en gezelligheid met elkaar zijn leuk. Het is prachtig’, vindt Cok. Hij schiet. ‘Hij was raak. Je zag hem helemaal heen en weer gaan, het doet echt zeer bij hem.’
