Lisse – D66 Lisse heeft aan B&W vragen gesteld over het leerlingenvervoer binnen de gemeente. Aanleiding is een reportage van het KRO-NCRV-programma Pointer.
Hierin wordt gesteld dat het vaak mis gaat met het leerlingenvervoer van en naar instellingen voor speciaal onderwijs. Met name uit de Bollenstreek komen veel klachten. Zo zouden er veel wisselende chauffeurs zijn, de busjes te vol, is er pestgedrag en komen kinderen te laat aan op school.
D66 wil van de wethouder weten of deze geluiden ook bekend zijn in Lisse en zo ja, wat hieraan wordt gedaan. Daarnaast wil de partij weten of er speciale afspraken zijn met de firma Noot, die het vervoer verzorgt, en of die afspraken wellicht moeten worden aangescherpt.
Wij hebben al de nodige e-mails verstuurd naar de gemeente, het is bijna niet te tellen, dus het lijkt mij sterk dat de gemeente niet weet wat er speelt. Wij kunnen ons niet voorstellen dat wij de enige zijn. Wij begrijpen niet dat ubherhaubt deze vraag gesteld wordt.
Gemeentes moeten hand in eigen boezem steken en meer budget ter beschikking stellen om chauffeurs beter te kunnen betalen, waardoor er ook meer vacatures ingevuld kunnen worden en er minder druk rust op de huidige chauffeurs. Exact dezelfde situatie als op Schiphol, in de zorg etc. Resultaat van de jarenlange efficiëncy politiek van de Rutte kabinetten. Kwaliteit holt achteruit op alle fronten.
Kwaliteit, vertrouwen, ervaring en continuïteit gaan sowieso ten koste van al die goedkope (onmogelijke) aanbestedingen, volgens die idiote Europeese norm; vooral als je met deze groep kinderen maar bijv. ook speciaal taxivervoer voor ouderen, gehandicapten etc. te maken hebt
De gemeentes moeten inderdaad de hand in eigen boezem steken i.p.v. te wijzen naar andere partijen. Doordat het allemaal zo goedkoop mogelijk moet is het vrijwel onmogelijk het vervoer rendabel uit te voeren en het werk (qua verdiensten) iets aantrekkelijker te maken voor nieuwe chauffeurs. Het geld is er wel, maar omdat gemeentes zelf nogal inhalig zijn en zichzelf een te hoog salaris toekennen is het geld niet (meer) beschikbaar voor de zaken die wij de gemeente hebben opgedragen. De gemeente moeten dus bij zichzelf te rade gaan en eens op een eerlijke manier naar de zaken gaan kijken i.p.v. de schuld bij anderen (in dit geval Noot) te leggen, want het ligt grotendeels niet aan de vervoerder.