Voorhout – De frustratie en wanhoop bij de toekomstige bewoners van nieuwbouwcomplex Lilium in Voorhout lijkt alsmaar groter te worden. 24 Sociale huurappartementen in het pand kunnen al een jaar niet worden opgeleverd vanwege aanhoudende lekkage- en vochtproblemen. De eigenaar en verhuurder van het pand, woonstichting Stek, probeert inmiddels de gedupeerden (tijdelijk) onder te brengen in andere sociale huurwoningen in de gemeente Teylingen.
‘Ik leef al bijna een jaar uit dozen. En iedere keer maar hopen, misschien komt er nu goed nieuws. Maar elke keer komt er slecht nieuws of moet je er zelf maar weer achteraan bellen of er alweer een update is.’ Aan het woord is de 27-jarige Sanne. Een jaar geleden zou ze vanuit haar ouderlijk huis een driekamerappartement betrekken in wooncomplex Lilium, maar de sleutel heeft ze nog altijd niet.
En de eveneens 27-jarige Tessa uit Hillegom had ook haar situatie in 2024 heel anders voorgesteld. ‘Ik had echt heel veel zin om naar Lilium toe te verhuizen, alles is nieuw en gasloos. Ik zag eigenlijk alleen maar positieve punten.’ Ook Tessa zit niet in het nieuwbouwcomplex maar in haar jongerenwoning van Stek in Hillegom waar ze vindt dat ze is uitgegroeid. ‘Ik word wat ouder, je krijgt meer spullen en ik werk ook thuis. Het wordt hier te klein.’
Nieuwe spullen al jaar in opslag
Waar het ook wringen is, is in de autogarage van de ouders van Sanne. Sanne: ‘De garage staat helemaal tot de nok toe vol met mijn vloer en kasten, alles ingepakt. Ik heb mij er wel echt heel kut door gevoeld. Ook omdat ik 27 ben en nu echt wel toe ben aan een eigen plek. Ik hou van mijn ouders en hoe ze ermee omgaan ben ik heel blij om en echt heel dankbaar. Maar op een gegeven moment kom je op een leeftijd dat je ook je eigen dingetje wil kunnen opbouwen.’
Toch zou je kunnen zeggen dat Sanne en Tessa nog ‘’geluk’’ hebben. De leeftijden van en gezinssituatie van de gedupeerden is divers. Er zijn ook toekomstige bewoners van Lilium die hun oude woning al kwijt waren en dan is het slapen bij vrienden en kennissen of een hoge huur betalen voor een tijdelijke andere woning. En ook de opslag van huisraad kost de mensen aardig wat geld. Of je laat je nieuwe bed, waar nu geen plaats voor is, maar bij de leverancier staan zoals Tessa doet. ‘Ja, daar is die man van de beddenzaak natuurlijk ook niet zo blij mee’, zegt Tessa begripvol.
Actieve bemiddeling door woonstichting
Na druk uit politieke hoek is woonstichting Stek sinds een maand bezig met actieve bemiddeling. Dit houdt in dat de gedupeerden als ze dat willen, worden geholpen bij het vinden van (tijdelijke) andere woonruimte buiten het woningaanbod op de website van hureninhollandrijnland om. Maar het aanbod aan beschikbare sociale huurwoningen is ook met actieve bemiddeling door Stek schaars. Sanne: ‘Ik heb 28 maart een bericht gehad of ik gebruik wil maken van actieve bemiddeling. Ik heb sindsdien nog geen aanbieding gehad voor een tijdelijke andere woning.’
Tessa komt voorlopig sowieso niet in aanmerking voor een ander woning. ‘Mijn huurcontract is vijf jaar omdat ik een jongerenwoning heb. Dat contract loopt in december van dit jaar af. Stek heeft mijn huurcontract vanwege de situatie nu verlengd tot december 2025. Ze vinden dat ze mij zo voldoende hebben geholpen en doen verder niets. Maar ik begrijp dat ze een thuiswonende wel bemiddelen. Dat vind ik gek. We hebben allebei een dak boven ons hoofd dus de extreme urgentie is er niet, maar we willen wel allebei verhuizen.’
Op dit moment hebben twaalf kandidaat huurders een of meerdere woningen via actieve bemiddeling aangeboden gekregen. Twee hebben een aanbod geaccepteerd en zeven kandidaten hebben geweigerd. Met drie huurders is woonstichting Stek nog in overleg.
Beide jonge vrouwen maken zich wel zorgen over waar ze uiteindelijk terechtkomen als ze wel na bemiddeling een andere (tijdelijke) sociale huurwoning krijgen toegewezen door Stek. Tessa: ‘Lilium is nu wel mijn standaard, het staat in een leuke wijk en het is een mooie woning. Dus ik heb wel tegen Stek gezegd, even plat gezegd, jullie hoeven mij niet in een of andere achterbuurt te douwen. Want dat is niet te vergelijken. Dat zou ik dan ook niet als oplossing zien, je wilt iets vergelijkbaars.’
Ook Sanne is er niet helemaal gerust op. ‘Ik heb ook gehoord van iemand anders dat die een appartement had aangeboden gekregen waar het stucwerk los zat, gaten in de muur zaten en een vloer die helemaal hobbel de bobbel liep. Dat ik dan wel denk: mijn god waar ga ik terechtkomen?’ Ook de kosten voor een tijdelijke andere woning zijn een punt van zorg bij de mensen. Een sociale huurwoning wordt namelijk in principe leeg opgeleverd, je moet er dus zelf nog het nodige geld insteken om het leefbaar te maken.
Zelf huis vinden onbegonnen werk
Ondertussen proberen Sanne en Tessa zelf ook op de huizenmarkt iets anders te vinden maar dat lijkt onbegonnen werk. Sanne: ‘In deze huizenmarkt is kopen natuurlijk ook echt geen optie. En in aanmerking komen voor een andere sociale huurwoning dat is met de nieuwe regelingen van 2024 ook niet te doen. Waarbij ik vorig jaar iedere keer in de top 10 zat moet ik nu blij zijn als ik onder de 100 zit qua inschrijving. Dus ook op de website kom je verder ook nergens meer doorheen. Het is eigenlijk gewoon heel uitzichtloos.’
En Tessa komt ook zelf niet veel verder in haar zoektocht naar andere woonruimte. Zo had ze zich, met nog een paar andere Lilium-gedupeerden, ingeschreven op het nieuwbouwcomplex Bloementuin van Stek in Sassenheim. Tessa: ‘Ik begrijp niet dat niemand er tussen is gekomen. We komen allemaal met dezelfde inschrijfduur wel in aanmerking voor Lilium in Voorhout maar niet voor een zelfde soort wooncomplex in Sassenheim. Gezien de uitzonderlijke situatie zouden ze ons ook voorrang hebben kunnen geven.’
‘Om moedeloos van te worden’
Sanne zucht. ‘Het is om moedeloos van te worden. Er is geen oplossing. Ja, oplossing is dat het appartementencomplex Lilium waterdicht is, dat is eigenlijk de enige oplossing.’ Toch ziet Tessa dat niet gelijk als de oplossing. Tessa: ‘Maar dat heeft er ook mee te maken dat ik bij Lilium gewoon heel erg bang ben voor schimmel straks door al dat vocht. Hoe wordt het opgelost. Komen er niet nog andere problemen zodra die lekkage klaar is. Daar ben ik gewoon heel bang voor.’
Tessa en Sanne wilden niet met eigen naam in het artikel. De auteur heeft hun namen daarom gefingeerd. De echte namen zijn bij de redactie bekend.
Reactie woonstichting Stek: Het verhaal van Sanne en Tessa is heel indringend om te lezen. Daarnaast zijn de verhalen van alle andere kandidaten net zo indringend. Je rekent erop om snel te verhuizen naar je nieuwe woning, maar dan loopt het toch heel anders. Het is echt een unieke situatie. Wij snappen de frustratie en soms wanhoop want de alternatieven zijn schaars. De woningmarkt is heel krap ook voor sociale huurwoningen. En als je helemaal verkikkerd bent op de toegewezen woning, dan begrijpen wij dat een alternatief niet snel daaraan kan tippen. Wij kunnen helaas niet een nieuw gebouw uit de mouwen schudden.
Als repareren kennelijk niet kan, dan plat gooien en herbouwen?
Tessa en Sanne doen er m.i. goed aan wat meer te gaan verdienen en de koopmarkt op te gaan. Moet te doen zijn.
Ze praten steeds over de huurders van Stek die gedupeerd zijn. Maar er wonen al kwetsbare bewoners van Philadelphia Zorg in het pand. Zij ervaren al een jaar lang veel overlast van gebreken aan het pand en continue steigers en werklieden voor hun raam. 1 van de bewoners van Philadelphia woonde op de 1e verdieping. Zij had ook vele lekkages en schimmel in haar appartement en heeft noodgedwongen moeten verhuizen naar een andere beschermde woonorganisatie. Dat heeft bij haar veel leed en ontregeling veroorzaakt. Deze verhalen worden hier helaas niet verteld.