
Noordwijk – Een zeldzaam gezicht afgelopen zondagmiddag voor een strandganger die een dagje naar de kust van Noordwijk ging. Langs de kustlijn vond hij namelijk een zeepaardje. De vinder, dierenambulance en zelfs Diergaarde Blijdorp hebben na de vondst alles op alles gezet om het zeepaardje in leven te houden, maar de hulp kwam helaas te laat. Het dier overleed tijdens de rit van het strand naar de opvanglocatie. ‘Het vinnetje op de rug van het diertje moet normaal trillen, maar dat zat aan zijn lichaam vastgeplakt, vertelt Wies de Bruin van Dierenambulance en Vogelasiel Regio Leiden.
De medewerkster van de dierenambulance nam zondag nietsvermoedend de telefoon op. ‘Een meneer belde en vertelde dat hij een schelp wilde oprapen uit het zand. Maar toen zag hij daarnaast een zeepaardje liggen. Hij schrok in eerste instantie best wel, maar heeft hem daarna opgepakt en voelde dat hij nog bewoog’, begint ze. ‘En hij wist gelukkig dat hij zeepaardjes in een plastic zakje of bakje met zeewater moest doen. Dus dat heeft hij gedaan en toen meteen de dierenambulance gebeld.’
Wanneer Wies een melding van een gevonden dier krijgt is het voor haar vaak meteen duidelijk wat ze moeten doen. ‘Maar een melding van een zeepaardje krijgen we eigenlijk nooit. Dus toen moest ik even goed gaan nadenken waar het dier opgevangen kon worden’, lacht ze. ‘Dat heb ik meteen opgezocht en er blijken dus maar twee locaties in Nederland te zijn die een zeepaardje mogen opvangen. De een is in Ecomare op Texel, maar dat is wel erg ver rijden. De ander zit in Diergaarde Blijdorp in Rotterdam, dat is gelukkig wat dichterbij. Dus ik heb Blijdorp gebeld en daar kon het zeepaardje gelukkig meteen gebracht worden.’
Daarna is ze meteen naar de opvang in Leiden gereden om het diertje aan een collega te geven die hem weer naar Blijdorp zou rijden. ‘Maar helaas waren we toen al te laat’, vertelt Wies. Toen de medewerkers van de dierenambulance het diertje voorzichtig wilden overkiepen in een doorzichtige bak waarin hij beter vervoerd kon worden, zagen ze dat het zeepaardje niet meer leefde. ‘Hij bewoog niet meer. Het vinnetje op zijn rug moet normaal trillen, maar stond in eerste instantie alleen uit en later zat het zelfs aan zijn lichaam vastgeplakt. Er gebeurde helemaal niets meer’, legt de dierenambulancemedewerkster uit.
Het ritje naar Rotterdam werd dus gecanceld. ‘Ik heb Blijdorp daarna gebeld en het zeepaardje is opgehaald door Naturalis’, zegt Wies. Waarschijnlijk heeft het zeediertje het niet gered door de koude weersomstandigheden langs de Nederlandse kust. ‘Zeepaardjes horen hier eigenlijk niet thuis. Ze leven veel dieper in de zee en vaak op plekken waar het warmer is’, legt ze uit. ‘Op plekken waar het kouder is dan negen graden raken ze onderkoeld en spoelen ze aan. Dan moet het dier snel gevonden worden, anders is het te laat.’
Ondanks dat dit een zeldzame vondst was op het Noordwijkse strand, is de kans groot dat we in de toekomst vaker zeepaardjes op het strand gaan vinden. ‘Dat heeft te maken met de opwarming van de aarde en dus de zee. Normaal leven de zeepaardjes in diep en warmer zeewater en de temperatuur van het zeewater voor de Nederlandse kust wordt steeds warmer’, legt Wies uit. ‘Dus het vermoeden bestaat dat ze door het opwarmen van de zee vaker hier naartoe komen. Zo zijn ze bijvoorbeeld al gespot in de Oosterschelde en de Waddenzee.’
Maar wat moet je doen als jij een zeepaardje langs de kust vindt? ‘Zorg dat je altijd een plastic zakje bij je hebt. Als je dan een zeepaardje vindt, kan je het zakje vol laten lopen met zeewater en het dier vervolgens in dat water laten glijden. Daarnaast moet je eigenlijk ook een takje uit de zee of een stukje zeewier in het plastic zakje te doen. Daar kan het dier zich aan vasthouden met het staartje’, legt de medewerkster van de dierenambulance uit.
‘Doe het diertje daarnaast nooit in zoet water. Dus denk niet: ik doe het diertje even in een nieuw bakje met vers kraanwater. Dan gaat hij dood’, voegt Wies met klem toe. ‘En bel daarna de dierenambulance. Of je kan ook direct met Blijdorp of Ecomare bellen. Zij hebben de kennis en middelen waardoor het zeepaardje blijft leven.’
Dit is een bericht van mediapartner Omroep West.
naar ter apel brengen maar,
hij had hier geen plek in een zee paardenwei..
Van de week dieren ambu gebeld voor die zeesterren er kwam niemand dus……..
Het komt vaker voor dat een Noordwijker aanspoelt bij het Zeepaardje.
Ik snap dat het (hier) bijzonder is maar ik mis even waarom je een aangespoeld zeepaardje zou willen of moeten redden? Dat het aanspoelt is al een teken dat er iets mis is met het beestje. Dat is ook de natuur…
En waar ligt de grens? Aangespoelde kwallen of zeesterren gaan we toch ook niet proberen te redden?
Begrijp me niet verkeerd, ik ben juist een natuurliefhebber maar heb het niet zo op het ingrijpen van de mens daarop.