Sassenheim – Zo, eindelijk uit. Na maar liefst 35 jaar besloot een lezer twee boeken terug te brengen naar de bibliotheek in Sassenheim. Op een begeleidend briefje verontschuldigt de anonieme boekenwurm zich voor de vertraging. De vondst leidt tot hilariteit op het Instagramaccount van bibliotheekmedewerkster Ninke, die er een foto van plaatste. ‘Het is nogal een bijzonderheid, het komt niet meer zo vaak voor dat dit gebeurt’, lacht Ninke.
‘Beste bibliotheekmensen, sorry. Ik heb deze boeken 35 jaar geleden geleend zonder ze uit te checken. Mijn excuses daarvoor. Bij deze alsnog retour. Excuses voor het ongemak’, zegt de schuldbewuste boekenwurm. En ter afsluiting daaronder: ‘Iemand met spijt…’ De twee boeken werden dinsdagochtend door een medewerker aangetroffen bij het legen van de boekenbus. De identiteit van de bezorger is vooralsnog in nevelen gehuld.
Ninke: ‘We hebben echt geen idee, de boeken zijn anoniem in de inleverbus gestopt. Ik werk hier nog niet zo heel lang, maar ik kan me niet herinneren dat we hier zoiets hebben meegemaakt. Misschien komen we er ooit nog eens achter wie is geweest.’ De boeken gaan over graffiti in metro’s en over airbrush-technieken. ‘Destijds was dat populair dus het is wel iemand die daar bewust die boeken ooit voor heeft gehaald. Het is gewoon ontzettend grappig. En lief vooral, door dat briefje.’
Vestigingscoördinator Annemarie Cronen is al dertig jaar werkzaam voor Bibliotheek Bollenstreek, maar kan zich eveneens niet herinneren ooit zo lang een boek in de uitleen te hebben gehad. Al betwijfelt ze of dat hier strikt genomen wel het geval is. ‘Als iemand boeken heel lang leent, krijg je aanmaningen. De boeken zijn uit 1985 en 1988, toen stonden we aan de vooravond van de digitalisering, dus we werkten nog met stempelbriefjes en kaartenbakken. Dan werd je eerst gebeld, zo van: u hebt boeken al te lang thuis. Vervolgens kreeg je een kaartje thuis, met het verzoek de boeken in te leveren. Op een gegeven moment, bij geen respons, worden die boeken gewoon afgeschreven en neemt de bibliotheek zijn verlies. Uiteindelijk belandde de lener dan op een zwarte lijst. Ik bedoel ermee: diegene zou bij ons bekend zijn.’
Cronen denkt daarom dat het verhaal wel eens anders in elkaar zou kunnen steken. ‘Ik heb de boeken nog eens goed bekeken, en het zou zo maar kunnen dat het toentertijd om afgeschreven boeken ging. Omdat ze wat smoezelig waren, of om een andere reden niet meer uitleenbaar, en dat een koper ze toen opgekuist heeft. Er zitten bijvoorbeeld stickers over onze eigendomsetiketstempels heen. De boekhoeken zijn eruit, het stempelbriefje – ze zijn zo oud dat voorin nog zo’n ouderwets stempelbriefje zat – is er ook uitgescheurd. Dus ik denk dat ze destijds gewoon gekocht zijn. Dat diegene dit mogelijk is vergeten, ze onlangs ergens in een kast heeft gevonden of zo, en dacht: oh, die zijn van de bibliotheek, laat ik die eens terugbrengen.’
Tegenwoordig gaat alles digitaal en volgen sms’jes of e-mails of berichten in de app van de bibliotheek waarin je als boekenlener wordt geattendeerd op verstrijking van de uitleentermijn. ‘En in het uiterste geval kom je als lener in de zogeheten notaprocedure; dan wordt er uiteindelijk een incassobureau ingeschakeld. Door de digitalisering blijft jouw naam nu behouden in het systeem. Die kaartenbakken van toen zijn niet allemaal meer gedigitaliseerd, dus wie de boeken destijds heeft meegenomen is onbekend en ook niet meer te achterhalen.’
Wat gebeurt er nu met de ingeleverde boeken? ‘Ze gaan in elk geval niet opnieuw de collectie in’, zegt Cronen. ‘Het is wel een leuk idee om, als dit soort dingen meer gebeuren, van alle vestigingen van Bibliotheek Bollenstreek te inventariseren en bij elkaar te verzamelen, met een tijdspanne van een paar jaar en er dan eens een mini-expositie aan te besteden. Zo van: kijk nou wat voor leuks we hier allemaal tegenkomen, in de bieb.’
Bron: Omroep West
