Bron: 's Heeren Loo

Noordwijk – Woonzorgpark Willem van den Bergh in Noordwijk viert op 18 september 2024 haar 100-jarig bestaan. Ter ere van dit jubileum roept het park op om persoonlijke verhalen te delen voor een speciaal magazine.

Verhalen kunnen variëren in lengte tot maximaal 400 woorden en kunnen verschillende aspecten van het leven op het park belichten, zoals bijzondere ontmoetingen, grappige anekdotes of ontroerende momenten.

Het woonzorgpark ontvangt graag verhalen, eventueel met oude foto’s over die de ervaringen. Verhalen kunnen tot 29 maart worden ingezonden naar: [email protected].

20 REACTIES

  1. Goede avond
    Ik heb rond 2000 op één kerstmarkt, wat ik altijd erg leuk leuk ! Mijn man zat in een rolstoel en die ging altijd met mij mee ,
    Hij zat een beet aan de zijkant om alles te kunnen zien ! Toen kwam een bewoner langs en die wees naar mijn man , hij stak zijn vinger uit en riep Koos Alberts dat vonden wij zo grappig!
    Jammer dat het na zover jaar het niet meer gehouden wordt ! Ik mis het soms wel het was altijd erg gezellig ! Ik hoop dat u hier wat aan heb gr mevr J F de Graaf uit Lisse

  2. Met ons koor de “Sea Side Singers” uit Noordwijk, verschillende keren in de Kerkdienst zondags gezongen! Onze Dirigent van destijds had een flinke baard en er werd door de bewoners flink geroepen he’ Vader Abraham” Hilarisch! Na afloop kregen we een lekker kopje koffie, en door de bewoners flink gebedeld om sigaretten! het was toch een gezellige ochtend om er te zijn!

  3. Ben rond 1966 naar de v.d.Berghstichting gekomen in pav.De Sering bij Zr de Bruin daarna de Aster/Brem en in mijn derde jaar pav. 1 bij Br. van Dort Een geweldige collega Hij was een van de eerste broeders op de stichting en hoofd van 1 De nieuwe broeders in opleiding kregen onderdak in de oude naaikamer waar wij als zusters vaak de broeders moesten wakkermaken als zij zich versliepen Dat was vaak lachen geblazen Prachtige tijd in pav 1 met regelmatig feestjes in de late avonduren Sliepen boven het pav waar wij onze kleding op zolder moesten drogen en ons ondergoed meerdere keren door een patient werd weggehaald die gek was op dames kleding en dit ook droeg Liep vaak in zustersuniform op de stichting en was dan in zijn element Na mijn eind examen werd ik pav. hoofd in de Peppel waar ik tot 1972 gewerkt heb Een heel fijne tijd op de v.d.Berghstichting waar ik met plezier gewerkt heb

  4. In de jaren vijftig/zestig werd er met een groepje van 8/10 man/vrouw naar het dorp gewandeld met de “zusters” (benaming voor de begeleidsters). zij kochten dan bij “de middenstand” een broodje wat broodbeleg, fruit, koek,etc…
    De bewoners van de “Stichting” (in de volksmond zo genoemd) werden dan buiten voor de etalage “geparkeerd”, in ons geval bij, de slager; er werd dan vleeswaren/broodbeleg gekocht, dit ging over een paar plakjes, halve onsjes van het een of ander..
    Mijn vader vroeg dan steevast hoeveel plakjes worst er moesten worden afgesneden, ieder bezoekend “kind” kreeg van hem altijd een plakje worst.
    Aan deze klandizie heeft mijn vader dus nooit wat verdiend. De blije gezichten voor het ontvangen van een plakje worst was dit hem allemaal waard.

    Voor mijzelf een toch wel (achteraf gezien (begin jaren 60)) indrukwekkende ervaring..In mijn beleving werd er toen met behoorlijk agressieve bewoners over het strand gewandeld, met twee begeleiders, met aan iedere pols een handboei.
    Dit kwam in mijn herinnering alleen voor, bij heel slecht weer.

    Carnaval, een groot feest voor iedereen, ooit met mijn broer in de Raad van Elf! mee mogen beleven.

    Nu is/komt er gelukkig steeds meer aandacht voor de beleving/behoeften van de bewoners, het hermetisch afgesloten terrein is gelukkig niet meer.

    Ikzelf kom regelmatig met de kleinkinderen op locatie. Contact met bewoners gaat goed.

    Zomaar een terugblik.

    Succes met het project,

    Joke

  5. Begin jaren 60 werkte ik op de v d Berghstichting in pav 2 met heel veel plezier .
    Zuster Lonnee was het hoofd en heeft in die tijd ook een onderscheiding gekregen ik heb daar een foto van en zal die eerdaags plaatsen.
    Pav 2 was een meisjespaviljoen.

  6. Graag ontvangen wij tzt een uitnodiging. Kijken met Liefde terug op de jaren 70 ervaringen op de vd Berghstichting

  7. Wat geweldig een reünie 1960 tot 1965 gewerkt Freesia pav2 en Stentje bij
    Zuster Braat
    Mooie tijd Wij komen naar de reünie Precies 59 jaar geleden

  8. 1960 ben ik begonnen pav Freesia pav 28 jongens daarna pav 2 meisjes pav en als laatste Sterntje allemaal jongens 1965
    Mooie tijd geweest

  9. Geïnteresseerd in de brochure en uitnodiging voor de reünie in september.
    Met plezier en liefde gewerkt in de jaren ’70 o.a
    Iep en Aster-Brem.
    Kwamen mijn ouders op bezoek ,liep er altijd een bewoner als agent op het terrein het verkeer te regelen,kunnen we wel even de weg vragen zei mijn moeder ,nee joh zegt m’n vader ,dat is een bewoner.

  10. Op mijn 16 de ben ik in de Narcis komen werken. Dat was best wel pittig. Na een jaar ben ik naar de Wingerd gegaan. Dat was erg leuk. Met een aantal jongens meegedaan aan de Grand Gala Du Bergh. Leuke ervaring was dat. Als 16 jarige mocht je 1 avond in de week avondpermissie aanvragen. Dan mocht je later dan 23:00 uur thuis komen. Daar hadden we al snel iets op gevonden. Leuk om op alles terug te kijken.

  11. Hoop dat er een lijst van oud meedewerkers aanwezig is
    Avondpermissie Pav 2 Gerda Kars sliep beneden alleen .
    Thea v deHorn en ik via de achterdeur en brandtrap naar onze kamerorkest kamer 3 hoog
    Gerda Kars uit haar bed Ik hoor jullie wel Wij zzzzzz
    Mooie tijd

  12. Hoop dat er een lijst van oud meedewerkers aanwezig is
    Avondpermissie Pav 2 Gerda Kars sliep beneden alleen .
    Thea v deHorn en ik via de achterdeur en brandtrap naar onze kamer 3 hoog
    Gerda Kars uit haar bed Ik hoor jullie wel Wij zzzzzz
    Mooie tijd

  13. Heel graag ben ik bij de Reünie ! ik ben 3sept 1979 in de Crocus gaan werken.Daarna in de Gentiaan en de Narcis.
    Fijne tijd in het Zusterhuis Trefpunt mijn man Peter van Velzen leren kennen

  14. Ik ben Tom (60 jaar). Van oktober 1969 tot medio februari 1970 heb ik gewoond in paviljoen de Radix. Ik heb het daar heel leuk gehad. Er was een verpleegster, van wie ik denk dat ze Marlies of Annelies heette en ze was heel bijzonder voor me. Als ik verdriet had troostte ze me. Voor het slapen gaan zong ze “Ik ga slapen ik ben moe” met me. Deze herinneringen blijven altijd aanwezig!

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Plaats hier je opmerking
Vul je naam in